کلیسای نور

• موقعیت پروژه: ژاپن
• معمار: تادائو آندو
• سال: 1999

در شهر کوچک ایباراکی ، در 25 کیلومتری شهر اوزاکا در ژاپن، کلیسای نور  که یکی از آثار دارای امضاء معمار بزرگ تادائو آندو است قرار دارد. کلیسای نور چارچوب فلسفی آندو بین طبیعت و معماری  را از طریق نور که می تواند درک فضایی جدیدی را به  اندازه (و شاید حتی بیشتر از)ساختارهای بتنی  او تعریف و ایجاد کند، دربرمی گیرد، كلیسای نور که در سال 1989 كامل شد، بازسازی یك مجموعه مسیحی موجود در ایباراكی بود. کلیسای جدید اولین مرحله برای طراحی مجدد سایت بود که بعدها در سال 1999 تحت زیبایی شناسی طراحی اندو به پایان رسید.

از نظر آندو ، کلیسای نور معماری دوگانگی است – ماهیت دوگانه وجود – توپر/خالی ، نور/تاریکی و ….اختلافات هم زمان، کلیسا را از هرگونه تزئین خالی می کند و فضایی ناب و بدون تزئین ایجاد می کند. تقاطع نور و احجام باعث افزایش آگاهی اشخاص از ابعاد معنوی و دنیوی درون خود می شود.

استفاده از متریال های ساده دوگانگی فضا را تقویت می کند. ساختار بتنی هرگونه برتری نقوش و زیبایی شناسی مسیحیان سنتی را از بین می برد. به جز  یک صلیب خالی شده در نمای شرقی ،کلیسا از یک پوسته بتنی تشکیل شده است. بتن با ایجاد فضای عبادت فروتنانه و متفکرانه  به تاریکی کلیسا می افزاید. به عنوان نشانی از معماری مینیمالیستی ، صلیب خالی شده در جبهه ی شرقی تنها نماد برجسته مذهبی موجود در کلیسا است.

كلیسای نور آندو رسماً مینیمال و كاهش دهنده متعلقات دینی به یك اکستروژن ساده صلیب، که اغلب به عنوان مزاحم خالی ، بی اعتبار و نامشخص مورد انتقاد قرار می گیرد می باشد. اگرچه گفته شده که چیزی بیش از شش دیوار و یک سقف نیست، اما سطح کاملی  از زیبایی شناسی  طراحی توسط آندو و پیمانکاران وی اجرا شده است که توسط بازدید کنندگان آن به اشتباه تعبیر شده و ناشناخته باقی مانده است.

كلیسای نور به عنوان یك ساختار مدرن و مینیمال خلوصی معمارانه ساطع می كند كه در جزئیات یافت می شود. حجم بتن مسلح از هر نوع زینتی که جزئی از روند ساخت و ساز نیست خالی است. درزها و اتصالات بتن با دقت و احتیاط توسط نجاران  ژاپنی ماهر به همراه آندو ساخته شده اند که در جهت ایجاد سطحی صاف و بی نقص و اتصالات دقیق کار کرده اند. به اندازه ای دقیق که درزهای سازه بتنی کاملاً مطابق با اکستروژن صلیب در ضلع شرقی کلیسا است.

ساخت و ساز بتن تقویتی بر تمرکز اصلی آندو بر سادگی و زیبایی شناسی مینیمالیستی است. با این حال، روش ریختن و شکل گیری بتن در هنگام قرار گرفتن در معرض نور طبیعی  به آن جلوه ای درخشان می  دهد. تصمیم آندو برای قرار دادن صلیب بر روی نمای شرقی ، اجازه می دهد تا نور در ساعات اولیه صبح و در طول روز به درون فضا ریخته شود، که این امر اثر مخربی بر روی دیوارهای بتنی داخلی دارد که حجم تاریک را به یک جعبه روشن تبدیل می کند. رویکرد آندو به نور و بتن در کلیسای نور و همچنین سایر پروژه های او دارای یک اثر سورئال است که به طور محسوسی ماده را به غیرمادی، تاریکی را به نور، نور را به فضا تغییر می دهد.

“در تمام کارهای من، نور عامل مهم کنترل کننده است. من فضاهای محصور را عمدتاً با استفاده از دیوارهای بتنی ضخیم ایجاد می کنم. دلیل اصلی ایجاد مکانی برای شخص، قلمرویی برای خود در جامعه است. هنگامی که عوامل بیرونی محیط شهر نیاز به دیوار بدون باشو دارد ، فضای داخلی باید مخصوصا پر و رضایت بخش باشد. “

– تادائو آندو

گردآوری : تحریریه آس پوینت