اصول طراحی ساختمان های بلندمرتبه

در عمل، بیشتر شهرهای بزرگ با کمبود و گرانی اراضی شهری قابل استفاده برای عملکردهای مختلف مواجه می باشند و زمین از دیدگاه تولیدی در مقابل عملکرد مصرفی آن، از جمله منابع ملی حیاتی غیر قابل تجدید محسوب می شود. در کشور ایران نیز زمین های شهری به دلیل مشکلاتی از قبیل ابهام در تشخیص، عدم تامین مالی بسیاری از صاحبان زمین ها، روشن نبودن تکلیف بسیاری از زمین ها، وجود سودجویان، بورس بازی، احتکار و … یکی از مهم ترین عوامل موثر در ایجاد تورم شدید در بخش ساختمان است (گلابچی و گلابچی، 1392). ساختمان های بلند می توانند با استقرار مناسب خود به تقویت ارزش های مثبت شهری، همت گماشته یا با قرارگیری در موقعیت مناسبی این گونه نشانه ها را تقویت نمایند (بمانیان، 1390). لذا از جنبه هاي اصلي تاثيرگذاري بناهای بلند مرتبه، تاثير آن ها بر سه مقیاس برون شهری، درون شهری و در مقیاس یک بنا می باشد. یک بنای بلند می تواند در پی ارزش گذاری و پاس داشتن از زمین در این سه مقیاس، تاثیرات چشمگیر و در خور توجه و بررسی از خود بر جای بگذارد. ساخت این ساختمان ها بهانه ای برای مقابله با زمین خراشی و مقابله با ساخت و ساز غیر اصولی و از پیش برنامه ریزی نشده و به نوعی حفاظت از زمینی است که خود بخشی از طبیعت بوده و ارزش آن به عنوان یک سرمایه ملی در هر مقیاسی بر هیچ کس پوشیده نیست. (توحیدی مقدم و فیض آبادی، 1395، 1)

لذا بنا بر دلایل ذکر شده، نیاز روزافزون جوامع و شهرهای بزرگ به ساختمان های بلند و برج های مخابراتی و تحولات سریع و گسترده در این زمینه و نیز پیشرفت های شگرف در زمینه مبانی طراحی معماری، سیستم سازه ای و تکنولوژی اجرای ساختمان های بلند، تدوین منابع علمی جامعی در زمینه طراحی معماری و مهندسی این بناها با استفاده از آخرین یافته های علمی امروز جهان و تجربیات طراحی و اجرای این گونه بناها را بیش از پیش ضروری ساخته است (گلابچی و ماستری فراهانی، 1391، 23).